szczęśliwy ekszynowiec

  To co wyrabia Sparta Dos X w tandemie z Action! jest jednym z wielu argumentów zachęcających do tworzenia wszelkiej maści programików w sposób szybki, łatwy i przyjemny. Dodatkowo można w pewnym sensie przestać martwić się o źródło programu o ile zastosujemy pewien mechanizm i zapamiętamy sposób jego działania.

Uruchomienie komputera Atari z kartridżem Action! to najbardziej minimalistyczne środowisko do programowania. Oczywiście trzeba gdzieś zapisać program źródłowy – tutaj może wystarczyć magnetofon lecz ani to szybkie ani łatwe ani przyjemne.

Dedykowanym nośnikiem pamięci zewnętrznej dla wszelkiej maści języków programowania jest raczej stacja dysków elastycznych i oprogramowanie typu DOS. Można wykluczyć z tej reguły wbudowany w Atari Basic, na szczęście nie o nim tutaj mowa.

Włączenie komputera Atari wywołuje wstępne załadowanie loadera systemu DOS, potem być może jakąś konsolę operatora i pojawia się decyzja czy Action! uruchomi się sam, czy zrobi to Pan Człowiek.

Prędzej czy później trzeba będzie z tego czy innego powodu powrócić na chwilę do DOS i tutaj już trzeba pamiętać o zapisaniu kodu źródłowego Action! na dyskietce. Jak się Pan Człowiek zatraci myślą i tego nie uczyni będzie pisał program od nowa. Jest to łatwe.

Każdy program jest swoistym eksperymentem, a ten może zakończyć się katastrofą. Chodzi o sytuacje które niestety kończą się ponownym załadowaniem systemu, uruchomieniem Action! i wczytaniem źródła programu – o ile to zostało zapisane. Tutaj nawet stacja dysków elastycznych i nawet z systemem turbo zetrze w proch wyobrażenie szybkości.

Bo ta zaczyna się dopiero w obecności dysku twardego. A w jego obecności jedynym rozsądnym wyborem jeśli chodzi o DOS jest Sparta Dos X. Teraz procesy po włączeniu komputera przebiegają nieco inaczej. System Sparta Dos X znajduje się w kartridżu rozruch jest więc prawie natychmiastowy, wszystkie sterowniki, nakładki i co sobie Pan Człowiek zażyczył także. Jeżeli nawet jakieś programy są odczytywane z dysku twardego to i tak są to prędkości nieporównywalne ze stacją dysków elastycznych – można porównać.

Do fajnej zabawy pozostało dodać przyjemność.

Sparta Dos X posiada mechanizm który zrzuca zawartość pamięci do pliku każdorazowo przed powrotem z modułu kartridża do procesora poleceń oraz w drugą stronę: po wydaniu polecenia CAR zawartość pamięci jest przywracana i uruchamiany jest moduł kartridża.

Jakie są wrażenia użytkownika kodującego w Action! ? Czysta przyjemność. Każdorazowy powrót do Sparta Dos X powoduje zapisanie zawartości edytora Action! ba, nawet ustawienia monitora Action! na dysku twardym w ustalonym pliku. Komputer można wyłączyć, ponowne włączenie i uruchomienie kartridża Action! poleceniem CAR przywraca zawartość edytora Action! – można kontynuować pracę. Jeśli dysk twardy jest urządzeniem pokroju IDE2.0+ to można je zabrać w podróż, podłączyć do innego podobnego parametrami komputera i kontynuować zabawę. Skojarzenia z funkcjami współczesnych systemów operacyjnych z dużych maszyn typu plik wymiany czy wstępne ładowanie do pamięci są jak najbardziej słuszne.

Dużo słów a recepta krótka: w pliku CONFIG.SYS dodajemy (lub edytujemy) wpis:

SET CAR=A:\CAR.SAV

A:\CAR.SAV to przykładowa lokalizacja i nazwa pliku, który będzie tworzony przez Sparta Dos X

Gdyby z jakiegoś powodu pojawiła się potrzeba uruchomienia kartridża Action! bez wstępnego ładowania zawartości pamięci wystarczy zmienić nazwę przykładowego pliku CAR.SAV na cokolwiek lub usunąć całkowicie.

Prawda że szybko i łatwo ? I na dodatek przyjemnie 🙂