Jednym z etapów przygotowania nośnika pamięci typu „miękki dysk” jest proces zwany formatowaniem. O ile w większości systemów zadanie da się wykonać w miarę szybko jednym poleceniem – zazwyczaj w stylu FORMAT /PARAMETRY, o tyle w przypadku Atari potrzebny jest doktorat z wiedzy tajemnej. W historii tegoż komputerka zachodziły bowiem (i ciągle zachodzą) techniczne zmiany w napędach dyskowych i to dzięki tym zmianom doczekaliśmy się obfitej listy znanych i używanych formatów dyskietek, której pozazdrościć mogą  systemy „dużych” komputerów.

  Oczywiście może się pojawić pytanie, po co? No właśnie. Przede wszystkim to przez różnice w możliwościach stacji dysków oraz obsługujących je systemów DOS. Do Atari produkowano stacje dysków jedno i dwugłowicowe, wolniejsze i szybsze, powstało drugie tyle systemów turbo, napędy dla dyskietek 8″, 5.25″ oraz 3.5″ oraz abstrakcyjna liczba systemów DOS, których jak głosi legenda nikt nigdy nie zliczył. Już ta ilość kombinacji wybija z torów.

  Żeby było jeszcze ciekawiej w emulatorach można przygotować obraz dyskietki ATR o dowolnie definiowanej pojemności (8kB do 32MB), dzięki czemu można stworzyć namiastkę twardego dysku nie posiadając takowego.

  Poniżej lista formatów osiągalnych poleceniem FORMAT dla Sparta Dos X. Oczywiście nie oznacza to, że dowolną dyskietkę sformatujemy w dowolnym trybie. Konkretne parametry trzeba ustalić i potrzebna jest do tego minimalna wiedza o możliwościach posiadanego napędu stacji dyskietek. Pewne techniki dają systemom DOS możliwość automatycznego rozpoznania formatu dyskietki oraz możliwości napędu, lecz często te funkcje nie działają prawidłowo lub wcale.