Flashowanie IDE Plus 2.0 i nie tylko …

   Garść informacji o kontrolerze IDE Plus 2.0 podałem tutaj. Dzisiaj kilka porad dotyczących przygotowania kontrolera oraz dysku do pracy.

   Część pierwsza dotyczy wgrywania (flashowania) oprogramowania do kontrolera. IDE ma dwa programy, które nas interesują: BIOS oraz Sparta DOS X. Obydwa dostarcza producent, warto więc zerkać na podane niżej strony, żeby być na bieżąco. Dodatkowo na stronie FJC znajdziemy pakiet Sparta DOS X z narzędziami dyskowymi umieszczonymi w ROM i programy do obsługi partycji APT. Proces programowania nie jest skomplikowany. Najpierw sprawdzamy jaką mamy wersję BIOS, jeśli jest najnowsza możemy przejść do wgrywania Sparta DOS X. Na ekranie obok mamy BIOS w wersji 1.1 (górna linia ekranu).

Aktualną wersję BIOS – 1.5 można pobrać ze strony Konrada Kokoszkiewicza. Jest to archiwum, które trzeba będzie wypakować pod Spartą. W wypakowanym zbiorze odnajdziemy plik BIOS15.COM, który po uruchomieniu wykona aktualizację. Aktualizacja zajmuje kilka chwil.

Aktualną wersję Sparta DOS dla IDE możemy znaleźć w dwóch źródłach. W chwili obecnej na stronie projektu Sparta DOS X znajdziemy wersję 4.48, natomiast na stronie Jonathan-a Halliday-a dostępna jest wersja 4.47, za to zawierająca w sobie program FDISK oraz narzędzia pomocnicze dla urządzeń z APT. W przypadku pobrania archiwum z pierwszego źródła należy je wypakować na PC, wewnątrz znajdziemy obraz dyskietki w wersji dla systemu Sparta DOS X. Montujemy obraz w programie AspeQT lub RespeQT. Obraz SDX448_IDEPLUS.ATR zawiera program do flashowania Sparty. Z tej dyskietki uruchamiamy program IDEPLUS.COM, który po uruchomieniu wykona aktualizację Sparta DOS X.

Po aktualizacji oprogramowania możemy przystąpić do przygotowania dysku twardego.

Z poziomu Sparta DOS X uruchamiamy polecenie FDISK, jeżeli polecenie nie zostanie odnalezione to z pewnością znajdziemy je w obrazie APT_Tools_SDFS.ATR z narzędziami APT ze strony JFC. Po uruchomieniu wyświetli się lista kontrolerów (może być ich wiele) – wskazujemy właściwy – tutaj urządzenie 1.0.1, które jest kontrolerem SIDE Plus 2.0 z BIOS-em w wersji 1.5 o czym informuje dolna linia. Pojawi się pytanie o inicjalizację – uwaga: ta operacja może zniszczyć dostęp do danych, jeśli jakoweś są na dysku. Jeśli dysk był pusty lub nie zależy nam na ewentualnych danych wybieramy OK.

W kolejnym kroku ustalamy czy chcemy mieć partycję FAT na dysku – jeśli tak zaznaczamy MBR oraz wybieramy typ partycji FAT16/FAT32. W następnym oknie podajemy wielkość tej partycji. Kolejna wartość wyznacza przestrzeń jaką będziemy mogli zagospodarować na partycje APT. Tutaj małe wyjaśnienie: Sparta DOS X potrafi obsłużyć jednoczenie 15 partycji po 32MB czyli 480MB. Moim zdaniem niezależnie od wielkości dysku na partycje APT w zupełności wystarczy 500MB, resztę można zaalokować na partycję FAT. Na ekranie obok mamy: włączoną partycję FAT 500BM i resztę na partycje APT. Po wciśnięciu OK pojawi się ekran podsumowania i zmiany w układzie partycji zostaną zapisane na dysku.

Teraz możemy już tworzyć właściwe partycje APT. W menu PARTITION znajdziemy wszystkie potrzebne opcje. Wielkość każdej partycji ustalamy w kolumnie SIZE w zakresie 4 do 65535 sektorów (można więcej, ale Sparta…), w kolumnie BPS ustawiamy wielkość sektora 128/256/512 bajtów, literę dysku pod jaką partycja będzie widoczna w kolumnie DRV. Kolumna atrybutów ustawia znaczniki dla partycji: Active, Locked, Boot, Metadata. Faktycznie możemy stworzyć więcej partycji niż 15, te które mają być widoczne dla Sparty (max 15) muszą mieć atrybut Active. Partycje z atrybutem Locked są zabezpieczone przed zapisem. Nazwa partycji zostanie zapisana jeśli ustalimy atrybut Metadata. Może istnieć jedna partycja z atrybutem Boot. Wszelkie wprowadzone ustawienia zostaną zapisane przy wyjściu.

Mamy już partycje, trzeba je sformatować. Korzystamy z wbudowanego polecenia FORMAT. Na pozycji UNIT podajemy numer dysku do formatowania, jeśli taki istnieje zostaną odczytane jego parametry. Prawidłowy odczyt zwróci nam informacje o gęstości: DD512, wielkości sektora: 512 BPS, ilości sektorów: 65535. FORMAT-er domyślnie ustawia tryb filesystemu na SPARTA oraz włącza OPTIMIZE. W polu VOLUME możemy nadać nazwę dysku. Jak widać nie ma opcji formatowania, wybieramy Build Directory klawiszem B i potwierdzamy dwukrotnie klawiszem Y. Możemy formatować następne dyski logiczne.

Wszystko gotowe do pracy od tej pory można już korzystać z dysków logicznych. APT jest standardem. Oznacza to że jeżeli kartę CF przygotowaną pod SIDE2 przełożymy do kontrolera IDE Plus 2.0 to będzie działać i wszystkie partycje będą widoczne (bardzo przydatne). Celowo nie opisuję wszystkich opcji BIOS-u oraz co dalej z partycją FAT, to tematy na inne wpisy.

A teraz wszystko razem, w jednym filmiku: